Nasze wewnętrzne dziecko – jak je znaleźć i jak o nie zadbać?

Coraz częściej słyszy się o wewnętrznym dziecku, o potrzebach i pragnieniach z wczesnego dzieciństwa, które niezaspokojone drzemią w każdym z nas. Czy nie na tym polega dorastanie, by racjonalnie podchodzić do życia i panować nad swoimi emocjami? Dlaczego tak ważne jest kierowanie uwagi ku swojemu wnętrzu, by odszukać w nim swoje wewnętrzne dziecko? Kim jest to wewnętrzne dziecko i dlaczego tak ważne jest, by się nim zaopiekować?

Czym jest koncepcja wewnętrznego dziecka?

Koncepcja wewnętrznego dziecka odnosi się do aspektu naszej osobowości, który jest silnie powiązany z naszym wczesnym dzieciństwem. Wewnętrzne dziecko jest sumą doświadczeń, jakie każdy z nas wyniósł z bliskich relacji z dzieciństwa. Nie jest to fizyczne dziecko, a konstrukcja psychologiczna, która ma wpływ na nasze myśli, przekonania i zachowanie. Jest ono częścią naszej osobowości ukształtowaną w ciągu pierwszych 6 lat naszego życia. Doświadczenia te najczęściej nie są przez nas uświadamiane, lecz kryją się w podświadomości. Wewnętrzne dziecko jest znaczącą częścią naszej nieświadomości. Dlaczego znaczącą? Wewnętrzne dziecko kryje w sobie nasze emocje, potrzeby, wrażliwość i zakodowane doświadczenia. Pierwsze lata życia w rozwoju człowieka są bardzo ważnym okresem, ponieważ wówczas tworzą się struktury mózgu wraz z całą siecią połączeń neuronalnych. Dzięki temu doświadczenia z tego czasu, płynące z bliskich relacji, zostawiają trwałe ślady w naszym mózgu. Wewnętrzne dziecko może być postrzegane jako bardziej emocjonalna, intuicyjna i spontaniczna część naszej osobowości. To, jak wewnętrzne dziecko jest rozwinięte i jak się wyraża, może być różne dla każdej osoby, w zależności od ich wcześniejszych doświadczeń i sposobu radzenia sobie z nimi. Wewnętrzne dziecko często wyłania się, gdy jesteśmy w stanie relaksu, bezpieczeństwa lub kiedy zostaniemy zranieni lub urażeni. Może przejawiać się poprzez emocje, zachowania, a także wewnętrzny dialog, w którym rozmawiamy ze sobą wewnętrznym, „dziecięcym” głosem. Ważne jest, aby zrozumieć i troszczyć się o wewnętrzne dziecko, aby móc lepiej rozumieć i zarządzać naszymi emocjami, a także budować zdrowe relacje i samoakceptację. Praca nad integracją wewnętrznego dziecka z innymi aspektami naszego Ja jest często częścią terapii i rozwoju osobistego.

Jak odnaleźć swoje wewnętrzne dziecko?

Odnalezienie i zrozumienie swojego wewnętrznego dziecka wymagają od nas przejścia przez proces samoświadomości i refleksji. Odnalezienie go jest procesem indywidualnym i może różnić się dla każdej osoby. Rozpocząć ten proces można na kilka sposobów:

1. Zajrzenie w głąb siebie – zastanów się nad tym, jakie zachowania, emocje, potrzeby pojawiają się w Tobie w różnych codziennych sytuacjach. Czy rozpoznajesz w sobie pewne emocje, które są bardziej niewinne, wrażliwe, autentyczne i przypominające dziecięce odczucia?
2. Samoobserwacja – zwróć uwagę na to, jak reagujesz na określone sytuacje lub bodźce pojawiające się w Twoim życiu. Czy istnieją określone sytuacje, które wywołują w Tobie silne emocje i przypominają dziecięce reakcje?
3. Dialog wewnętrzny z dzieckiem – wizualizuj sobie rozmowę z wewnętrznym dzieckiem. Zadaj mu pytania o to, jak się czuje, czego potrzebuje i czego pragnie. Słuchaj uważnie i z empatią swoich wewnętrznych odpowiedzi.Jak pisze Paolo Coehlo „Jeśli posłuchamy głosu dziecka, które mieszka w nas, oczy nasze znowu nabiorą blasku”.
4. Słuchaj swojej wewnętrznej mowy – zwracaj uwagę na sposób, w jaki mówisz do siebie wewnętrznie. Czy towarzyszą temu słowa miłości, życzliwości i wsparcia dla siebie czy raczej krytyka i surowość? Staraj się zmieniać negatywne myśli i przekształcać je w bardziej wspierające i pozytywne afirmacje.
5. Zwracaj uwagę na potrzeby swojego wewnętrznego dziecka – staraj się być w kontakcie ze swoimi potrzebami emocjonalnymi, fizycznymi i duchowymi. Dbanie o siebie i odpowiadanie na te potrzeby to część pielęgnowania swojego wewnętrznego dziecka. Przyjmuj dla siebie to, czego naprawdę potrzebujesz, nawet jeśli to oznacza stawanie w obronie siebie.
6. Praca terapeutyczna – jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia w odnalezieniu i zrozumieniu swojego wewnętrznego dziecka oraz zaopiekowania się nim, warto skonsultować się z terapeutą, który specjalizuje się w pracy z wewnętrznym dzieckiem i procesami uzdrawiania związanymi z przeszłością.

Pamiętaj, że każda osoba ma unikalne doświadczenia i sposoby na odnalezienie swojego wewnętrznego dziecka. Sposoby te mogą znacznie się różnić. Ważne jest cierpliwe i wrażliwe podejście do samego siebie w tym procesie, bycie dla siebie dobrym i uważnym.

Jakimi ćwiczeniami możemy znaleźć swoje wewnętrzne dziecko?

Znalezienie swojego wewnętrznego dziecka często wymaga pracy nad odkrywaniem i odblokowywaniem swojej kreatywności, wyobraźni i autentyczności. Kreatywność i ciekawość typowe dla dzieci możemy odkrywać na różne sposoby:

1. Pisarstwo swobodne – praktyka pisania bez ograniczeń i autocenzury może pomóc w odkrywaniu swoich głębszych emocji, pragnień i wspomnień. Pisz w sposób spontaniczny, dopuszczając do siebie swobodny przepływ myśli i uczuć.
2. Rysowanie i malowanie intuicyjne – korzystaj z farb, ołówków, kredek czy innych materiałów artystycznych i pozwól swojej intuicji prowadzić rękę. Niezależnie od poziomu umiejętności artystycznych, skup się na procesie twórczym, a nie na efekcie końcowym. Wychodź śmiało za linie!
3. Medytacja wizualizacyjna – praktykuj medytacje wizualizacyjne, które skupiają się na odtworzeniu lub odkryciu wewnętrznego krajobrazu swojego dzieciństwa. Wyobraź sobie miejsce, w którym czujesz się bezpiecznie i dobrze. Poczuj unoszący się tam zapach, towarzyszący smak lub dotyk. Możesz wyobrazić sobie swoje ulubione miejsca z dzieciństwa, cenne wspomnienia lub symboliczne spotkania z wewnętrznym dzieckiem.
4. Zabawa z dziećmi – spędzanie czasu z dziećmi może pomóc nam połączyć się z naszym wewnętrznym dzieckiem. Baw się w ich gry, angażuj się w kreatywne projekty i pozwól sobie na spontaniczność i czerp radość z samego bycia z nimi.
5. Taniec i ruch – wyrażanie siebie poprzez taniec i ruch może być sposobem na silne połączenie się z wewnętrznym dzieckiem. Znajdź muzykę, która Cię porusza i pozwól swojemu ciału swobodnie reagować na rytm.
6. Powrót do ulubionych dziecięcych aktywności – zastanów się, jakie zajęcia i aktywności uwielbiałeś jako dziecko. Rysowanie, czytanie, zabawa na świeżym powietrzu czy jakiekolwiek inne zajęcie, które sprawiało Ci radość, mogą pomóc Ci znaleźć sposób na ponowne odkrycie tych zainteresowań i przywrócenie radości, które towarzyszyły Ci, gdy byłeś dzieckiem. Przywróć radość zabawy do swojego życia. Znajdź czas na wykonywanie czynności, które sprawiają Ci przyjemność i wprowadzają entuzjazm.
7. Listy do swojego wewnętrznego dziecka – napisz list do swojego wewnętrznego dziecka, wyrażając w nim miłość, wsparcie i wyrozumiałość. Przypomnij mu, że jest kochane i ważne. W tym liście możesz również przedstawić swoje cele, marzenia i aspiracje.
8. Przypomnienie sobie własnego dzieciństwo – zastanów się, co sprawiało Ci radość i czym się fascynowałeś jako dziecko. Może to być malowanie, czytanie, zabawa na podwórku. Przypomnienie sobie tych chwil może pomóc Ci odkryć, co nadal sprawia Ci radość i czym chciałbyś się teraz zajmować, a co może ożywić Twoje wewnętrzne dziecko. Może to być tańczenie, śpiewanie, rysowanie, czy nawet skakanie na trampolinie. Wypróbuj różne rzeczy i zobacz, co sprawia Ci największą radość i satysfakcję. Czerp z nich inspirację!
9. Praktykowanie samoakceptacji i wybaczania – praktykowanie samoakceptacji i wybaczania sobie jest kluczowe w odnalezieniu swojego wewnętrznego dziecka. Zaakceptuj siebie takim, jakim jesteś, z wadami i niedoskonałościami. Wybacz sobie popełnione błędy. To pozwoli Ci uwolnić się od negatywnych emocji i otworzyć się na radość i spełnienie.

Pamiętaj, że odnalezienie swojego wewnętrznego dziecka to proces, który może wymagać czasu i cierpliwości. Bądź otwarty na eksplorację i odkrywanie siebie. Czerp radość z małych rzeczy i pozwól swojemu wewnętrznemu dziecku na swój niewinny sposób eksplorować świat.

Jakie korzyści ma dla nas wspieranie wewnętrznego dziecka?

Wspieranie swojego wewnętrznego dziecka niesie ze sobą wiele korzyści dla naszego dobrostanu psychicznego:

1. Zwiększenie radości w życiu i poczucia spełnienia – wspieranie swojego wewnętrznego dziecka pozwala nam odkryć i angażować się w aktywności, które sprawiają nam radość i dają poczucie spełnienia. Może to być malowanie, tańczenie, czytanie, rękodzieło, zabawa z psem i wiele innych. Dzięki temu możemy czerpać większą radość i satysfakcję z życia.
2. Zwiększenie kreatywności – wewnętrzne dziecko jest pełne kreatywności i wyobraźni. Wspieranie go pozwala nam odkryć naszą wewnętrzną kreatywność i wyrażać ją w różnych dziedzinach życia. Może to prowadzić do nowych pomysłów, kreatywnych rozwiązań problemów i odkrywania nowych pasji.
3. Zwiększenie samoakceptacji i pewności siebie – wspieranie swojego wewnętrznego dziecka pomaga nam zaakceptować siebie takimi, jakimi jesteśmy, z naszymi wadami i niedoskonałościami. Pozwala nam zbudować większą pewność siebie i pozytywne poczucie własnej wartości.
4. Lepsze radzenie sobie ze stresem – wewnętrzne dziecko jest naturalnie odporne na stres i ma umiejętność czerpania radości z małych rzeczy. Wspieranie go pomaga nam odzyskać tę umiejętność i lepiej radzić sobie ze stresem. Może to obejmować praktyki relaksacyjne, takie jak medytacja, joga czy spacer w otoczeniu przyrody.
5. Poprawa relacji z innymi – wspieranie swojego wewnętrznego dziecka pomaga nam budować zdrowe i autentyczne relacje z innymi ludźmi. Pozwala nam być bardziej otwartymi, empatycznymi i autentycznymi w naszych relacjach, co prowadzi do większej bliskości i satysfakcji w kontaktach z innymi.
6. Zwiększenie energii i entuzjazmu – wewnętrzne dziecko jest pełne energii i entuzjazmu. Wspieranie go pozwala nam odzyskać tę energię, podekscytowanie i pasję do działania w naszym życiu codziennym. Może to prowadzić do większej motywacji, zaangażowania i pozytywnego podejścia do życia.

Wspieranie swojego wewnętrznego dziecka jest procesem, który może przynieść wiele korzyści dla naszego dobrostanu emocjonalnego i ogólnego samopoczucia. Pomaga nam odkryć nasze pasje, wyrazić naszą kreatywność, budować zdrowe relacje społeczne i czerpać większą radość z życia.

Jak dbać o swoje wewnętrzne dziecko?

Każde dziecko potrzebuje być zaopiekowane, kochane, rozumiane i chronione. To samo dotyczy naszego wewnętrznego dziecka. Możemy zadbać o nie na kilka sposobów:

1. Samoopieka, czyli Self-care – troszczenie się o siebie jest kluczowe dla naszego samopoczucia. Self-care obejmuje wszystko to, co robimy dla siebie, aby czuć się najlepiej jak to możliwe w danej chwili. Jest to w pewnym sensie opiekowanie się sobą w taki sposób, w jaki czyni to dobry rodzic wobec swojego dziecka. Stosuj regularne praktyki Self-care, dbając w pierwszej kolejności o podstawy, czyli sen, pożywienie i nawodnienie. Fizjologia stoi zawsze przed psychologią, co oznacza, że najpierw należy sprawdzić, czy zaspokojone są potrzeby ciała, by móc zająć się psychiką. Ponadto ważne są medytacja, ćwiczenia fizyczne i zdrowa dieta, jako dobre nawyki w naszym codziennym funkcjonowaniu. Podtrzymywanie dobrych nawyków zdrowego stylu życia ma duży wpływ na nasze samopoczucie emocjonalne.
2. Rozpoznawanie i odzwierciedlanie emocji – bycie świadomym własnych emocji oraz informacji, jakie nam one przekazują o nas i o otaczającym świecie. Staraj się być w kontakcie ze swoimi emocjami, akceptuj je i odpowiednio na nie reaguj. Niebagatelne jest również znalezienie zdrowych sposobów wyrażania emocji, takich jak pisanie, rysowanie, rękodzieło czy rozmawianie z bliską i zaufaną osobą.
3. Ustalanie zdrowych granic – bardzo ważną umiejętnością w życiu jest umiejętność powiedzenia „nie” i wyznaczanie zdrowych granic w relacjach z ludźmi. Asertywność, czyli mówienie „nie”, a także mówienie o swoich potrzebach i uczuciach, bez poczucia winy i wstydu, jest niezbędne dla naszego zdrowego funkcjonowania i wpierania swojego wewnętrznego dziecka, które dowiaduje się, że nie musimy zawsze dostosowywać się do oczekiwań innych ludzi.
4. Wewnętrzna akceptacja siebie – pracuj nad akceptowaniem siebie takim, jaki jesteś. Każdy ma swoje mocne strony i słabości. Zwracaj uwagę na swoje sukcesy i celebruj je. Pamiętaj, że nie ma ludzi doskonałych, a Ty nie musisz być doskonały, by być wartościowym człowiekiem.
5. Kreatywność i zabawa – ożywiaj swoje wewnętrzne dziecko poprzez angażowanie się w kreatywne hobby, takie jak malowanie, tańczenie, pisanie, tworzenie. Daj samemu sobie pozwolenie na zabawę i eksperymentowanie z różnymi formami twórczości. Pozwól sobie cieszyć się jak dziecko!
6. Uzdrowienie emocjonalnych ran – jeśli masz traumatyczne, nieprzepracowane doświadczenia z przeszłości, które zostawiły emocjonalny ślad, warto poszukać wsparcia psychoterapeutycznego. Praca terapeutyczna może pomóc w identyfikowaniu, rozumieniu i uzdrawianiu tych ran, które mogą mieć wpływ na wewnętrzne dziecko, a co za tym idzie – na naszą codzienność.

Pamiętaj, że dbanie o swoje wewnętrzne dziecko jest długotrwałym procesem. Bądź cierpliwy, dobry i delikatny wobec siebie. Dbanie o swoje wewnętrzne dziecko pozwoli Ci się rozwijać, być autentycznym i czerpać radość z życia.

Jakie cechy ma wewnętrzne dziecko?

1. Ciekawość – wewnętrzne dziecko może być niezwykle ciekawe świata, zawsze zadaje pytania, chce uczyć się czegoś nowego, interesuje się otoczeniem i chce eksperymentować. Jest to cecha, która pozwala odkrywać nowe rzeczy i rozwijać się intelektualnie.
2. Rozwinięta wyobraźnia – wewnętrzne dziecko ma żywą wyobraźnię i jest kreatywne. Może ono tworzyć opowieści, obrazy i rozwiązywać problemy w oryginalny sposób.
3. Spontaniczność – często wewnętrzne dziecko jest spontaniczne i chętnie podejmuje ryzyko. Może to prowadzić do odważnych decyzji i eksperymentów, które mogą przynieść nowe możliwości i doświadczenia.
4. Emocjonalna wrażliwość – wewnętrzne dziecko intensywnie przeżywa emocje i jest bardziej otwarte na ich doświadczanie niż dorosła część naszej osobowości. Może to obejmować radość, smutek, złość, strach i niektóre inne emocje. Dodatkowo z naszym wewnętrznym dzieckiem jesteśmy bardziej empatyczni i obdarzamy większym zrozumieniem innych ludzi, co pomaga w budowaniu zdrowych relacji.
5. Niewinność i zaufanie – wewnętrzne dziecko jest zazwyczaj niewinne i ma naturalne zaufanie do świata. Nie jest zbyt podejrzliwe i podejmuje ryzyko bez większego zastanawiania się.
6. Radość i beztroska – wewnętrzne dziecko często cieszy się małymi rzeczami i czerpie radość z małych chwil. Odczuwa ono radość i szuka przyjemności w prostych rzeczach. Może to być wyjątkowa chwila, smak, zapach lub dobra zabawa.
7. Bezpośredniość i autentyczność – wewnętrzne dziecko niezbyt dba o konwenanse i zwykle wyraża się w bezpośredni sposób, czyli dokładnie tak, jak czuje. Nie ma zahamowań związanych z oczekiwaniami innych ludzi i jest bardziej autentyczne.

Warto jednak zauważyć, że cechy wewnętrznego dziecka mogą się różnić u różnych osób. Ważne jest, aby umiejętnie balansować te cechy w naszym życiu, abyśmy mogli korzystać z ich zalet i unikać ewentualnych negatywnych konsekwencji.

Jak edukacja domowa może pomóc uczniowi w znalezieniu swojego wewnętrznego dziecka?

Edukacja domowa może odgrywać istotną rolę w procesie odgrywania i rozwijania przez ucznia swojego wewnętrznego dziecka. Edukacja domowa może wspierać ten proces na kilka różnych sposobów:

1. Indywidualne tempo nauki – edukacja domowa umożliwia dostosowanie tempa nauki do indywidualnych potrzeb i stylu uczenia się. Uczeń ma więcej swobody w wyborze ścieżki edukacyjnej, co pozwala mu odkryć własne zainteresowania i pasje.
2. Różnorodność zasobów – uczniowie uczący się w domu mają dostęp do różnorodnych zasobów i materiałów edukacyjnych. Mogą oni eksperymentować z różnymi źródłami informacji, książkami, filmami, grami, itp. Dzięki temu mają większe możliwości znalezienia czegoś, co ich interesuje i pobudza ich ciekawość.
3. Elastyczne godziny nauki – edukacja domowa umożliwia elastyczne zarządzanie czasem nauki. Dziecko może wykazywać większą autonomię w organizacji swojego dnia nauki, co pozwala na bardziej oparte na ich potrzebach podejście.
4. Zainteresowania i własne projekty – edukacja domowa stwarza przestrzeń do realizacji własnych zainteresowań i projektów. Uczeń może skoncentrować się na tematach, które są mu bliskie i które chce zgłębiać, czerpiąc z nich większą radość i satysfakcję.
5. Łączenie nauki z życiem codziennym – edukacja domowa umożliwia integrację nauki z życiem codziennym. Dziecko może uczyć się poprzez praktyczne doświadczenia, zadania domowe, angażowanie się w prace domowe, obserwując i eksplorując otaczający świat. To może pomóc w rozwijaniu zdolności adaptacyjnych i rozwijaniu empatii.
6. Budowanie silnej relacji z bliskimi – edukacja domowa, dzięki możliwości spędzania więcej czasu wśród bliskich, eksplorowania z nimi otoczenia, zdobywania nowych doświadczeń, zgłębiania z nimi wiedzy, pozwala rodzicom i bliskim być dla dziecka przewodnikiem, również w odkrywaniu swojego wewnętrznego dziecka. Więcej o relacji rodzic – dziecko edukacji domowej można przeczytać w osobnym artykule.

Edukacja domowa daje większą swobodę w dostosowywaniu procesu edukacyjnego do indywidualnych potrzeb, co stwarza dogodne warunki do poszukiwania i rozwijania u ucznia wewnętrznego dziecka. Warto pamiętać, że każde dziecko jest unikalne i może wymagać różnych podejść w procesie odkrywania swojego wewnętrznego dziecka.

Nasze wewnętrzne dziecko a konieczność skorzystania z psychoterapii

Psychoterapia jest często uznawana za ważne narzędzie w pracy nad koncepcją wewnętrznego dziecka. Jest to szczególnie istotne w przypadkach, gdy mamy doświadczenia z przeszłości, które wywierają negatywny wpływ na nasze codzienne funkcjonowanie emocjonalne. Psychoterapia może pomóc w identyfikowaniu, zrozumieniu i uzdrowieniu tych doświadczeń, co pozwala na umocnienie wewnętrznego dziecka i integrację rozwoju osobistego. Psychoterapia może być korzystna w przypadkach takich jak:

1. Utrudnione relacje interpersonalne – gdy masz trudności w budowaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji, szczególnie jeśli są one związane z wzorcami postępowania z dzieciństwa, psychoterapia może pomóc w identyfikowaniu tych wzorców i w rozwijaniu zdrowych umiejętności komunikacyjnych i relacyjnych.
2. Utrata i trauma – jeśli doświadczyłeś utraty bliskiej osoby, traumy, złych doświadczeń w dzieciństwie lub innych trudnych sytuacji, terapia może pomóc w uzdrowieniu emocjonalnym i integrowaniu tych doświadczeń, które mogą tkwić w Twoim wewnętrznym dziecku.
3. Niskie poczucie własnej wartości i samoakceptacja – gdy masz problemy z niskim poczuciem własnej wartości, krytycznym myśleniem o sobie lub trudnościami w akceptacji samego siebie, terapia może pomóc w rozwijaniu zdrowej samooceny i wzmacnianiu poczucia własnej wartości.
4. Obecne trudności emocjonalne – jeśli doświadczasz obecnie trudności emocjonalnych, takich jak lęki, depresja, trudności z regulacją emocji czy nadmierny stres, terapia może pomóc w zrozumieniu tych trudności i wypracowaniu zdrowszych strategii radzenia sobie.

Psychoterapia może pomóc w pracy z wewnętrznym dzieckiem poprzez umożliwienie zrozumienia i uzdrowienia emocjonalnych ran, rozwijanie samoświadomości i zapewnienie wsparcia w procesie odkrywania i pielęgnowania swojego wewnętrznego dziecka. Ważne jest znalezienie wykwalifikowanego terapeuty, który specjalizuje się w pracy z tymi obszarami, aby zapewnić odpowiednie wsparcie i przestrzeń do uzdrowienia. Terapeuci często stosują różne techniki, takie jak terapia psychodynamiczna, terapia poznawczo-behawioralna, terapia Gestalt itd., aby pomóc pacjentom w odkrywaniu i pielęgnowaniu ich wewnętrznego dziecka.

W dorosłości oczekuje się od nas bycia dojrzałym, racjonalnym, pewnym siebie, zaradnym i posiadającym inteligencję emocjonalną na wysokim poziomie. Oczywiście wszystkie te cechy powinny być atrybutami człowieka dorosłego, jednak to posiadanie cech dziecka daje nam możliwość bycia człowiekiem bardziej radosnym, energicznym, kreatywnym, potrafiącym się bawić i relaksować. Podsumowując – mając w sobie cechy dziecka dajemy sobie możliwość na bycie szczęśliwszym człowiekiem. Dlatego warto odkrywać w sobie wewnętrzne dziecko, a w momencie, gdy się je znajdzie, opiekować się nim. Odnalezienie i zaopiekowanie się tą częścią naszej osobowości umożliwi jej wyjście z podświadomości do życia świadomego, a co za tym idzie umożliwi nam żyć na wyższym jakościowo poziomie, budując bardziej satysfakcjonujące relacje społeczne, ale co najważniejsze – lepiej rozumiejąc samych siebie.

Jeśli interesują Cię tematy związane z psychologią, zjawiskami społecznymi, radzeniem sobie w codziennym życiu, regulacją emocji i innymi tematami związanymi z codziennym funkcjonowaniem, zachęcam na stronę bloga, na której znajdziesz artykuły napisane przez nasz Zespół Psycholożek, które udzielają konsultacji dla uczniów i rodziców Szkoły w Chmurze.